مشق نقد

مدت ها پیش این پاراگراف را با همین شکل و شمایل دوستی برایم فرستاد .فارغ از آنکه این مطلب از چه کسی بوده و چرا بیان شده، پرسشی مطرح است، که زیبایی و ذوق -نه سلیقه ، که اغلب با تعصب خلط میشود- آیا نمی تواند با فهم و درک همسو و هم راستا باشد ؟ 

آیا زیبایی و ذوق اثر نمی تواند به واسطه ی لذتی که ایجاد میکند ، انگیزه ای باشد برای دستیابی به کنه اثر ؟ 

به نظر من هر فردی در مواجهه ی بداهه و نه تخصصی، با آثار هنری به واسطه ی ویژگی های ذاتی خودش، بطور کاملا غیر ارادی و نا خودآگاهانه ای، رویکرد مشخصی را برای ادراک بر می گزیند. مثلاً من در مواجهه ی با همه آثار، در گام نخست بدنبال معنا هستم و دیگری بدنبال فرم و دیگری بدنبال نام صاحب اثر و همینطور الی آخر...