مشق نقد

ابد و یک روز فیلمی به کارگردانی و نویسندگی سعید روستایی از فیلم های برگزیده جشنواره فجر اخیر ، خانواده ای را به تصویر می کشد که اعتیاد و حضور مواد مخدر در جمعشان موروثی ست و  دست به دست میشود . رنگ فیلم چرکمرد وخاکستری ست . سکانس آغازین که به عقیده من کاملا بجاست تعریف خوبی از خانه و بستری که فضای فیلم را میسازد دارد .به زعم من ؛ شخصیت پردازی های خوبی  به کمک بده بستان های گفتاری تک به تک، که دوربین بنمایش میگذارد، از ویژگی های برجسته این فیلم بشمار میاید .  حضور بجا و  بازی خوب  نوید محمدزاده فیلم را از خطر کلیشه شدن با بازی تکراری پیمان معادی رهانید .اما انچه که واضح  است اینکه ابد و یک روز انچنان در بند محتوای دردآلوده ی  اجتماعی اش شد که شاید از مدیوم دوربین و همه قابلیتهایش غافل ماند.بعقیده من جای خالی موسیقی و شاید قاب بندی های فرمالیستی در ابد و یک روز فیلمی که برگزیده جشنواره یک دوره شناخته میشود، کاملا محسوس است. اگرچه نمیتوان از کنار  قوتهای فیلم و خصوصا فیلمنامه هم بسادگی گذشت.

مهدیسا دباغیان