مشق نقد

وقتی زنی روزنامه بخواند آن هم صفحه ی سیاست یعنی آن جامعه خوشبخت است. کارل_پوپر

انچه جالب توجه است اینکه ، با این تعریف خوشبختی جامعه،  در نگاهی سنت محور، در تعارض مستقیم با خوشبختی فردی، قرار می گیرد. اگر خوشبختی را نتیجه آرامشی درونی بپنداریم، پس چگونه میتوان جامعه ای را که زنانش که اصلی ترین مهره القای ارامش در هر خانه اند، را با اگاهی از همه خباثتی که سیاست با خودش بهمراه دارد و دل آشوبی های ناشی از آن خوشبخت پنداشت؟

اما با نگاهی مدرن که دیگر زن منفعل را از حافظه اش پاک کرده و کنشگری و کنش مندی را جایگزین ان ساخته زنی که از سیاست و تاریخ سیاسی جامعه اش آگاه باشد را از هوشمندی ای برخوردار میداند که تمام روبط جمعی اش را هم در زندگی تحت الشعاع قرار میدهد و بدین ترتیب جامعه اش را خوشبخت می کند . و از این حیث جامعه او را موفق و احساس رضایتمندی و خوشبختی فردی را هم به او القا میکند .

اما به راستی این زن آگاه مدرن، می تواند آرامش ناشی از جهل زن سنتی را در خانه اش تجربه کند ؟

احتمالن گزینه ای که برای پاسخ مثبت به ذهن خطور می کند، تصور جامعه آرمانی ست ..

مهدیسا دباغیان