این بامداد خسته

ارسال شده توسط مهدیسا دباغیان در 95/4/31:: 4:33 عصر
این بامداد خسته، نام مستندی ست که توسط فرشاد فداییان ساخته شده و اینروزها در گالری آپ آرت مان در حال پخش است . این مستند که درباره احمد شاملوست، رابطه خصوصی و تعامل شاملو با ایدا را نشانه رفته بود، که متاسفانه و بنا به عدم موافقت آیدا تنها به گزارشی از لایه های ظاهری زندگی شاملو انجامید . کلوزآپ هایی از صورت شاملو و استفاده از موسیقی در برخی از سکانس ها بازی با کنتراست تصویر، شعر های شاعر با صدای خودش و گفتگوهایی در حیطه جهان بینی شاملو هرچند مختصر. همه و همه از جمله مواردی است که در این مستند میتوان یافت. در اخرهم شاهد استفاده هنرمندانه از تصویری خواهیم بود که مرگ شاعر را روایت میکند و رسیدن از سیاهی مرگ به سفیدی یاد و ردی که از وی بجای می ماند... به زعم من تکرار و اصرار بر آن از جمله در کلوزآپ های بسته از شاعر هنگامی که شعرهایش را می خواند با حداکثر کنتراست نور و بک گراند مشکی، یا تکرار استفاده از تصویر اخر (جنازه) شاملو همگام با پخش موسیقی خاص آن لحظه و یا تدوین و تلفیق خوانش شعر با نقاشی های ضیاءالدین جاوید که باعث بسته شدن ذهن در چارچوب معنای ظاهری برخی واژگان می شود، از جمله ایرادهایی است که میتوان بر آن یافت. البته فداییان خود مدعی است که تکرارهایش و کشدار شدن فیلم برای آیندگانیست که بعدها از این مستند بعنوان منبع اطلاعاتی استفاده خواهند کرد،
... ویا نمایاندن برخی پارادوکس ها و تناقضات مثل علاقه شاملو به نقاشی های ضیاءالدین جاوید که در مورد و مضمون اشعار اوست ...
انچه در این میان برایم از همه جالب تر بود، نوع نگاه و انتظار شاملو برای فهم شعرهایش بود ؛ وی معتقد بود که اشعارش شنیدنی نیست، بلکه خواندنی ست و کشمکش مخاطب با خود شعر را بر روی کاغذ می طلبد. و از سویی دیگر تفسیر شعر را بر نمی تابد و معتقد است ، شعر را باید با همان فرمت شعرگونه اش ادراک کرد، تا لایه های زیرینش حیف نشود.. و این قدری کار ما را در محافلی که بقصد فهم اشعار شاعران بزرگ برپا می شود سخت تر میکند...
مهدیسا دباغیان