مشق نقد

چرا تاریخ هنر و چرا 24 ساعت بی وقفه؟

آنچه که باعث شد تا این پوستر توجهم را به خود جلب کند، امکان ایده ای ست که در پس این اجرا می تواند نهفته باشد.
و چه جذاب است کشف ایده ها، حتی اگر از ذهن خالقش هم نگذشته باشد و تنها بواسطه معنا در ذهن منِ مخاطب ایجاد شود و این همان بده بستان دو سویه ای است که زایایی اندیشه را در هنر مفهومی موجب می شود. ایده، معنا می افریند و معنا نیز ایده ای که الزاما همان ایده نیست.
اگر بپذیریم که هر چیزی برای انکه به تاریخ بپیوندد باید در مکان و زمان مشخصی تکرار شود، این اجرا هم می تواند بخشی از تاریخ هنر باشد

از این رو بنظر من، انتخاب تاریخ هنر و اجرای 24 ساعته، که خود یک روز از یک تاریخ هست، فارغ از محتوایش که در هنر امروز قابل اعتنا هم نیست، حتی فارغ از نیتهای اقتصادی ای که برای تبلیغ کلاس های تاریخ هنر در پسش نهفته است، انتخاب زیرکانه ایست که پیام فروتن، امتیازش را از آن خود کرده است.
باید پذیرفت،که بپسندیم یا نه، هنر از مرز فرم و محتوا گذشته و در گرو ایده و معناست.
اما اگر ایده در همین مرحله و بواسطه پوسترش انتقال بیابد، ایا باز هم اجرا ضرورت دارد؟