مشق نقد

موسیقی فیلم ساعتها، کاری از فیلیپ گلاس (Philip Glass) آهنگساز مشهور آمریکایی، یکی از بنیان‌گذاران موسیقی مینیمال و از تاثیرگذارترین آهنگ‌سازان قرن بیستم است .
اگر بتوان تغیر احوال هنر و آثار ناشی از آن را ، در یک بستر زمانی ، از هنر برای هنرمند، به هنر برای هنر و سرانجام هنر برای مخاطب پنداشت، می توان گفت که در موسیقی مینیمال، به نوعی، با اجتناب از ساختارهای پیچیده و تغییر فرم آهسته و تدریجی و تکرار عبارت‌های موسیقی یا موتیفها ، موسیقی بنوعی به ابزاری برای انتقال مفهوم مشخص توام با تاکید به مخاطب همراه است.
شاید بتوان باقدری تمرکز از لحاظ محتوى بنوعی سیر داستان را در  موسیقى فیلم حس کرد و این در حالیست که انگار موسیقى جدا از فیلم ساعت ها باز هم رسالت انتقال محتوى را برعهده دارد و در واقع شاید بشود گفت که این موسیقی بوده که توانسته به فیلم قدرت ببخشد.
باید بخاطر داشت که اصل و اساس این سبک، از ساختارگراهای روسی برخاسته است و مینیمالیست ها رویکردشان این بود که مفاهیم باید بسادگی و با ساختاری ساده و به دور از هرگونه پیچیدگی بیان شود .آنها هنر مینیمال را ابزاری دانستند برای انتقال مفهوم ، قصه، و یا هر ساختار مشخصی و این دقیقن همان چیزیست که دیگر در پسا ساختارگراها نخواهیم دید.

مهدیسا دباغیان